Richting Wellington
Toen we richting het zuid-eiland gingen, werden we opgepikt door een meisje die
ons in eerste instantie niet mee durfde te nemen, maar ze keerde toch
maar om en ze vroeg of wij te vertrouwen zijn. Natuurlijk zijn wij te
vertrouwen, dus we konden mee rijden. Toen ze de eerste keer stopte om
te tanken moesten we ook uit de auto en deed ze de deur op slot. De tweede
keer dat we stopte mochten we blijven zitten, en de derde keer liet ze
de sleutels ook nog in het contact zitten. We hadden schijnbaar snel een
vertrouwensband met haar opgebouwd, want we mochten ook nog blijven slapen.
De volgende dag zijn we naar wellington vertrokken. |